လကၤာေျမက အလွျပိဳင္ပြဲ။

တခါတုန္းက သီဟုိဠ္ကြ်န္းမွာ အလြန္သပၸါယ္ျပီး ၾကည္ညိဳဖြယ္ေကာင္းေသာ ရဟန္းငယ္ အရွင္အဘယနွင့္ ရုပ္အလြန္လွပေသာ အမတ္ၾကီးသား ရိွခ့ဲပါတယ္။ သူတို႔နွစ္ဦးက ဘယ္ေလာက္ထိလွသလဲဆိုေတာ သီဟုိဠ္ကြ်န္းက လူေတြက ကုသုိလ္ေကာင္းမူျပဳျပီး ရဟန္းနွင့္အမတ္ၾကီးသားလို ရုပ္လွရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းလွ်က္ ကုသုိလ္ေကာင္းမူေတြ ျပဳလုပ္ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္မင္ေတာ တရားခင္ဆိုတဲ့အတိုင္းပုထုဇဥ္တို ့ပီပီ ရဟန္းကိုၾကည္ညိဳေသာသူေတြက သူတုိ့ရဟန္းဟာ အလွဆုံးဟု ယူဆထားၾကပါတယ္။ ဟုိဘက္က အမတ္ၾကီးသားဘက္က သူေတြကလည္း သူတို႔ အမတ္သားက အလွဆုံးဟု လက္ခံထားပါတယ္။ တစ္ေနေတာ့ ရဟန္းဘက္က သူေတြနွင့္ အမတ္ၾကီးသားဘက္ကသူေတြက ေတြဆုံျပီး စကားစပ္မွီစပ္ရာေျပာရင္း စကားလမ္းေၾကာင္းက ရဟန္းငယ္နွင့္ အမတ္ၾကီးသားရုပ္လွတဲ့ အေၾကာင္းဘက္သုိ႔ဦးတည္ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ရဟန္းငယ္ဘက္သူေတြက အမတ္ၾကီးသားဘက္လူေတြကို ငါတို ့ရဟန္းက လကၤာကြ်န္းမွ အလွဆုံးဟုေျပာတယ္။ တစ္ဘက္က အမတ္ၾကီးသားသူေတြကလည္း သူတို႔ အမတ္ၾကိးသားက အလွဆုံးဟု ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုနဲ စကားက အျငင္းအခုံျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေနရမွာတင္ အမတ္ၾကီးသားဘက္က လူတစ္ေယာက္က သတၱိရိွရင္ သင္တုိ ့ရဟန္းနွင့္ ငါတိုအမတ္ၾကိးသား ဘယ္သူက ပိုလွတယ္ဆိုတာ အလွျပိဳင္ၾကမလားဟု ထျပီး စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ရဟန္းငယ္ရဲ အဖ႔ြဲကလည္း ဘယ္အည့ံခံမလည္း စိန္လိုက္ေလဆိုျပိး ထပ္စိန္ေခၚလိုက္ပါတယ္။ အလွျပိဳင္ပြဲမွာ သီဟုိဠ္ကြ်န္းမွာ အလြန္ထင္ရွားတဲ့ေနရာျဖစ္တ့ဲ မဟာေစတီျဖစ္ပါတယ္။ အမတ္ၾကီးသားကလည္း အ၀တ္အစားမ်ားကို အေကာင္းဆုံး ၀တ္ဆင္ျပီး ျပိဳင္ပြဲေနရာသုိ႔လာခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းေတာ္အဘယ၏မယ္ေတာ္ကလည္းသားေတာ္ေမာင္ရဟန္းကုိအေကာင္းဆုံးသကၤန္းကိုဆက္ကပ္ခဲ့ပါတယ္။သားေတာ္ေမာင္ရဲ့ေခါင္းကိုေျပာင္ေအာင္ကုိရိတ္ေစျပီးမယ္ေတာ္ၾကီးလွဴေသာသကၤန္းကုိဆင္ျမန္းကာ မဟာေစတီရိွရာ အလွျပိဳင္ပြဲသို႔လာခဲ႔ပါတယ္။ ယင္းအလွျပိဳင္ပြဲမွာ ဘယ္သူနိုင္တဲ့အေၾကာင္း မေျပာၾကားခင္ရဟန္းငယ္နွင့္ အမတ္ၾကီးသားတို ့ ဘယ္ကုသိုလ္ေၾကာင့္ ခုလိုလွပၾကတဲ့ဆိုတာ သူတို ့နွစ္ဦး၏ အတိတ္ဘ၀ကုိ ေျပာၾကားပရေစ။ အတိတ္ဘ၀က ရဟန္းငယ္က ေက်ာင္းထုိက္ဆရာေတာ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့ျပီး အမတ္ၾကီးသားက ေ၀ယ်၀စၥလုပ္ေပးေနေသာ ကပၸိယၾကီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရဟန္းငယ္နွင့္ အမတ္ၾကီးသားတို့၏ ေနတိုင္းကုသိုလ္တစ္ခုက ေက်ာင္း၀င္းထဲက ေစတီတစ္ဆူမွာ မေထရ္ၾကီးက တံျမက္လွည္းျပိး ကပၸိယၾကီးက အမုိက္က်ဴံးေပးပါတယ္။ မေထရ္ၾကီးက ကုသုိလ္ေကာင္းမူကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ တက္တက္ၾကြၾကြေစတနာပါပါျဖင္႔ လုပ္ျပီး့ ကပၸိယၾကီးကလည္း မေထရ္ၾကီးေစခိုင္းသည္အတိုင္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ျဖင့္ အမုိက္က်ဳံးပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။အဲဒီ ကုသုိလ္ေၾကာင့္ မေထရ္ၾကီးက အလြန္သပၸါယ္ျပီး ၾကည္ညိဳေသာ ရဟန္းငယ္ျဖစ္ျပိး ကပၸိယၾကီးက အလြန္လွပေသာ အမတ္ၾကီးသား သူငယ္ျဖစ္လာခဲပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ား အတိတ္အေၾကာင္းသိျပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “လကၤာေျမက ရုပ္အလွျပိဳင္ပြဲမွာ” ရဟန္းငယ္နွင့္ အမတ္ၾကီးသား သူငယ္တို႔ဘယ္သူနိုင္တဲ့ဆိုတာ ခန႔္မွန္းလိုရပါတယ္။ အတိတ္ဘ၀ကတုန္းက ရဟန္းငယ္သည္ အမတ္သား၏ ဆရားလည္းျဖစ္ျပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမူတို႔ကုိ စိတ္အားထက္သန္စြာျဖင့္ ဦးးေဆာင္လွ်က္ အမတ္သားထက္ ကုသုိလ္ေကာင္းမူတို႔ကို ပိုမိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဤအလွျပိဳင္ပြဲတြင္ ရဟန္းငယ္က အနိုင္ရပါေၾကာင္း ။ တံျမက္လွည္းရျခင္းအက်ိဳး (၅)ပါးလကၤာေလးကို ေရွးဆရာေတြက စီကုံးထားပါတယ္။ သူမ်ားစိတ္ၾကည္၊ ကိုယ္စိတ္ၾကည္နွင့္၊ တစ္လီနတ္ခ်စ္၊ ေရာင္လစ္ဆင္းလွ၊ ေသကာလမွာ၊ ေရာက္ရာနတ္ေျပ၊ ဤငါးေထြသည္ ၊ မွတ္ေလ တံျမက္လွည္းအက်ိဳးတည္း။ တံျမက္လွည္းရျခင္းအက်ိဳး(၅)ပါး။ ၁။ တျခားသူ၏ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း၊ ၂ ။မိမိ၏ စိတ္ၾကည္လင္ျခင္း၊ ၃ ။နတ္တို ့ခ်စ္ခင္ျခင္း၊ ၄ ။ အဆင္းလွပျခင္း၊ ၅ ။ေသျပိးေနာက္ နတ္ျပည္ေရာက္ရျခင္း။ (က်မ္းကိုး- ပရိ၀ါအ႒ကထာ ၊ ပဥၶက၀ဏၰနာ) ရခဲ့လွေသာလူဘ၀မွာ ကုသုိလ္ဆိုတာ ပိုက္ဆံကုန္မွ ရတာမဟုတ္ဘဲ မိမိတို႔၏ အိမ္က ဘုရားမ်ားကို ေရသပၸါယ္ျခင္း၊ ေက်ာင္းကန္းဘုရားမ်ား၌ တံျမက္လွည္းျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ျပဳၾကပါရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးသားပါသည္။